TE’VİD kelimesinin Osmanlıca anlamı nedir?
TE'VİD: Eğriltme.
TE’VİD ile alakalı bazı sözcükler ve Osmanlıca anlamı
TA’VİC: Eğme, eğip bükme. Eğriltme. Devamını Oku
DİLHAS (DÜLÂHİS): Arslan. Çeri kimse. Devamını Oku
HALİD BİN VELİD: Câhiliye devrinde Kureyş eşrafındandı. Hudeybiye muahedesinden so a Müslüman oldu. Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, kendisine Seyfullah namını vermiştir. Çok kahraman bir gazi idi. Suriye, Filistin, Şam gibi yerler onun himmeti ile feth olunmuştur. 18 Hadis-i şerif nakletmiştir.Hicri 21 senesinde Suriye’de dar-ı bekaya göçerken: “Bunca muharebelerde bulunup bu kadar yaralar almış olduğum halde, Devamını Oku
GARİB-ÜD DİYÂR: Memleketin yabancısı. Devamını Oku
DİBS (DİBİS): Pekmez. Hurma pekmezi. Bal. * Çok cemaat. Devamını Oku
DÂD U SİTED: Alış veriş. Devamını Oku
RABB-ÜD DÂR: Ev sâhibi. Devamını Oku
YEVM-İD DİN: Din günü, ceza günü, mâneviyat günü.(…Nasıl dünya; maddiyat ve maddî harekâtın ve amellerin günüdür. Elbette o harekâtın neticelerini ve o hizmetlerinin ücretlerini ve o maneviyatın semeratlarını, belki o fâniyat ve zailâtın bâki ve dâimî eserlerini ve âlem-i misal sinemasıyla ve fotoğrafıyla alınan umum o fâniyat ve zaillerin sahife-i amellerini gösterecek ve neşredecek bir Devamını Oku
ZEYN-ÜD DİN: Dinin süsü, dinin zineti. Devamını Oku
GIYAS-ÜD DİN: Dinin intişar etmesine yardımı dokunan kimse. Devamını Oku
GIYAS-ÜD DİN: Dinin intişar etmesine yardımı dokunan kimse. Devamını Oku
DÜMEL (DÜMMEL): Tıb: Büyük kan çıbanı. Devamını Oku
NECM-ÜD DİN: (Bizde daha çok Necmeddin şeklinde telâffuz olunur) Dinin necmi, yıldızı meâlindedir. Devamını Oku
İLM-İ USUL-ÜD DİN: (Bak: İlm-i Kelâm) Devamını Oku
BEYZAT-ÜD DÎK: Horoz yumurtası. * Mc: Bulunmaz şey. Devamını Oku