RUŞENBEYAN kelimesinin Osmanlıca anlamı nedir?
RUŞENBEYAN: f. Fasih konuşan. Açık ifadeli.
RUŞENBEYAN ile alakalı bazı sözcükler ve Osmanlıca anlamı
FUSAHA: (Fasih. C.) Fasih kimseler. Güzel ve usule uygun konuşabilenler. Güzel söz söyleme kabiliyetinde olanlar. Devamını Oku
FASAHAT-PERDÂZ: f. Güzel ve açık konuşan. Fasih konuşan. Devamını Oku
SÜHAN-VER: f. Fasih bir şekilde ve düzgün konuşan. Devamını Oku
ELSEN: Fasih ve düzgün konuşan. Devamını Oku
NEBBAR: Fasih dilli, güzel konuşan adam. Devamını Oku
EFSAH-I FÜSEHÂ: Fasih ve güzel konuşanların en fasihi ve güzeli. Devamını Oku
HUZAKİYY: Lisanı fasih, konuşması açık olan kimse. * Eşek sıpası. Devamını Oku
E’CAM: (Acem. C.) Arab olmayanlar. Güzel arabi bilmeyenler. Güzel ve fasih konuşamıyanlar. * Acemiler. Devamını Oku
ARUBE: Fasih, hatasız arabca konuşmak. Bu kelimenin mastarları: Araben, arâbeten, uruben, urubiyyeten diye de okunur. * Cuma günü. Devamını Oku
EFSAH: Daha fasih. En fasih. Pek çok güzel ifade. Devamını Oku
KELÂM-I MUDARÎ: Arab kabilelerinden Mudar Kabilesinin konuştuğu Arapça. Kur’an-ı Kerim bu lehçe üzerine nâzil olmuştur. En fasih Arapça’dır. Devamını Oku
TEKELLÜMÂT-I TESBİHİYE: Cenab-ı Hakk’ı tesbih eden kelâmlar, konuşmalar.(Demek faaliyetten gelen harekât ve zeval bir tekellümât-ı tesbihiyedir ve kâinattaki faaliyet dahi kâinatın ve envâının sessizce bir konuşması ve konuşturmasıdır. M.) Devamını Oku
MISKA': (C: Mesâki) Fasih dilli, güzel sesli kişi. Devamını Oku
FASAHAT: Doğru ve düzgün söyleyiş. Açık ve güzel ifadeli konuşma.Fasâhat: Sözün; lâfız, mâna ve âhenk itibariyle kusursuz olmasıdır. Diğer tâbirle, lâfızların söylenişinin tatlı, mânasının da söylenirken hemen zihne girmesidir. Bu keyfiyetlerin birincisi, kelime ve cümle âhengi ile, ikincisi de kullanan kimsenin kelime hazinesi ve seçme kudreti ile alâkalıdır. Fasâhatin daha yüksek derecesine belâgat denir ki; Devamını Oku
BELİGANE: f. Beliğcesine, düzgün ve fasih olarak. Devamını Oku