MUHARRİBÎN kelimesinin Osmanlıca anlamı nedir?
MUHARRİBÎN: (Muharrib. C.) Yıkıp yok edenler. Harab edenler.
MUHARRİBÎN ile alakalı bazı sözcükler ve Osmanlıca anlamı
MUHARRİRÎN: (Muharrir. C.) Muharirler, yazarlar. Eser sâhipleri, müellifler. Devamını Oku
MUHARRİRÎN: (Muharrir. C.) Muharirler, yazarlar. Eser sâhipleri, müellifler. Devamını Oku
MUHARRİB: Tahrib eden. Harâb eden. Yıkan. Bozan. Perişan eden. Devamını Oku
MUHARRİC: (Bak: Tahric) Devamını Oku
MUHARRİT: İshâl verici bir ilâç. Devamını Oku
MUHARRİS: Hırslandıran. Tamah ve hırsı artıran. Devamını Oku
MUKAVELAT MUHARRİRİ: Noter. Kâtib-i adl. Devamını Oku
MUHARRİSÂNE: f. Hırslandırırcasına. Devamını Oku
MUHARRİZ: Kışkırtan. Teşvik ve tahriz eden. Devamını Oku
MUHARRİKE: Hareket veren duygu. Devamını Oku
MUHARRİF: Tahrif eden. Bozan. Silen. Hilecilik yapan. Devamını Oku
MUHARRİK: (Hark. dan) Tahrik eden, çok yakan. * Çok susatan, çok harâret veren. * Yakıp yıkan. Devamını Oku
A’SÂB-I MUHARRİKE: Hissi, duyguyu vücuttaki haber merkezine bildiren sinirler. Hareket ettirici sinirler. Devamını Oku
MUHRİBÎN: (Muhrib. C.) Muhribler. Yıkıp yok edenler. Harâb edenler. Devamını Oku
MUHARRİR: Yazan. Tahrir eden. Kâtib. Kitab te’lif eden. Gazetede yazı yazan. Devamını Oku