MESTÎ-BAHŞ kelimesinin Osmanlıca anlamı nedir?
MESTÎ-BAHŞ: f. Sarhoşluk veren, sarhoş edici. Bayıltıcı.
MESTÎ-BAHŞ ile alakalı bazı sözcükler ve Osmanlıca anlamı
MESTÎ-ÂVER: f. Bayıltıcı, sarhoş edici. Devamını Oku
MEST-İ TEMAŞA: Seyretme sarhoşu. Bakıp seyretmekten sarhoş gibi olan. Devamını Oku
ÇEŞM-İ MEST: Sarhoş göz, mest olmuş göz. Devamını Oku
MEST-İ SERŞAR: Haddinden fazla sarhoş, çok sarhoş. Devamını Oku
MESTÎ: f. Sarhoşluk. Devamını Oku
İRTİAŞ-I MEST: Sarhoş ve baygın titreyiş. Devamını Oku
MEST-İ MÜDAM: Her zaman, devamlı sarhoş. Devamını Oku
MEST-İ HARAB: Çok sarhoş olmuş kimse. Devamını Oku
MEST-İ ELEST: Elest meclisinde hitab-ı İlahî ile mest olan. Devamını Oku
MEST: Adamın elini deve karnında yavrunun yattığı yere sokması. * Bağırsak içinde iken sıvayıp çıkarmak. Devamını Oku
MUHAŞŞEM: Sarhoş, mest. Devamını Oku
MESTAN: (Mest. C.) f. Sarhoşlar. Devamını Oku
SEKRAN: Sarhoş, mest olan adam. Devamını Oku
SERGERM: f. Kızgın, öfkeli. Kafası kızmış. * Neşeli. Sarhoş. Mest. Devamını Oku
ESRİK: Sarhoş, mest. * Azgın, kızgın. * Zayıf, hasta, hâlsiz, dermansız, tâkatsiz. Devamını Oku