HEYYİN kelimesinin Osmanlıca anlamı nedir?
HEYYİN: Kolay, sühuletli.
HEYYİN ile alakalı bazı sözcükler ve Osmanlıca anlamı
MÜHEYYİB: Korku veren. Heybetli. Devamını Oku
MÜHEYYİC: Tehyic eden. Heyecan veren. Devamını Oku
MÜHEYYİ': Hazır eden. Müheyya eden. Amâde eden. Devamını Oku
MEYSUR: Kolay. Kolay olmuş. Asan. Kolay kılınmış şey. Devamını Oku
KİNE-İ PELENG: “Kaplan kini” : Kolay kolay sükunet bulmayan kin. Devamını Oku
MÜTEYESSİR: (Yüsr. den) Kolaylıkla olabilen. Kolay yapılabilir. Yapılması kolay. Devamını Oku
SEHL-İ MÜMTENİ': Edb: “Hem kolay, hem güç” mânasına bir tâbirdir. Yazılışı veya söylenişi kolay göründüğü hâlde taklidine kalkışınca, taklidi imkânsız eser demektir. Devamını Oku
MÜŞKİL-PESENDÂN: (Müşkil- pesend. C.) Herşeyi kolay kolay beğenmiyenler. Devamını Oku
İSTİSHAL: Kolay saymak. Bir şeyi kolay addetmek. Devamını Oku
ESHEL: Çok kolay, daha kolay, asan. Devamını Oku
GAYYA: Cehennemin beşinci tabakasındaki çok korkunç bir kuyunun adı. İçine düşenin kolay kolay kurtulamıyacağı korkunç yer. Devamını Oku
MÜŞKİL-PESEND: f. Zorla beğenen. Her şeyi kolay kolay beğenmiyen. Zorlaştıran. Devamını Oku
DÛN: Aşağı, alçak. Kolay. Zayıf. Gölgeli. Aşağılık. Altta, aşağıda. Devamını Oku
ÂSÂN: f. Kolay. Suhuletli. Yesir. * Bükülmüş ipin her katı. Devamını Oku
SEHLTER: f. En kolay, çok kolay. Devamını Oku