HACİL kelimesinin Osmanlıca anlamı nedir?
HACİL: Utanmış. Utanan. Utanmaktan yüzü kızaran.
HACİL ile alakalı bazı sözcükler ve Osmanlıca anlamı
ŞEREM-SAR: f. (Şerm-sâr) Utanan, utanmış, sıkılgan. Devamını Oku
HUMRET-İ HİCÂB: Hayâdan, utanmaktan hâsıl olan kırmızılık. Devamını Oku
END-BEND: f. Utanmış, mahcub. * Boğum boğum, kısım kısım, parça parça. Devamını Oku
MAHCUBÂNE: f. Utanarak, utanmış bir hâlde. Sıkılganlıkla. Devamını Oku
ŞERMENDE: f. Utanmış, mahcub. Utanılacak bir iş yapan. Devamını Oku
ŞERMGİN: f. Utangaç. Utanan, hayâ eden. Devamını Oku
MÜSTAHYİ: (Hayâ. dan) Utanan, utangaç. Hayâ eden. Devamını Oku
HAİB: (Heybet. den) Kokan, Utanan. Utangaç. Devamını Oku
MÜTEEDDİB: Edeblenen, utanç duyan, utanan. Devamını Oku
MENASİK-ÜL HAC: Hacı olmak için Mekke-i Mükerreme’ye gidenlerin Kâbe’yi ziyaret etme, Arafat’ta vakfeye durma, kurban kesme, ihram giyme, muayyen bir yerden bir yere kadar yürüme gibi yapılan ibadet rükünleri. (Bak: Sa’y) Devamını Oku
MENASİK-ÜL HAC: Hacı olmak için Mekke-i Mükerreme’ye gidenlerin Kâbe’yi ziyaret etme, Arafat’ta vakfeye durma, kurban kesme, ihram giyme, muayyen bir yerden bir yere kadar yürüme gibi yapılan ibadet rükünleri. (Bak: Sa’y) Devamını Oku
MÜTEVERRİD: Gül gibi kızaran. Teverrüd eden. Devamını Oku
MAHCUB: Utanan. Utangaç. * Perdeli, örtülü. Kapalı. * A’ma. * Yaşmak veya perde ile mestur olan. Devamını Oku
HAC: (Hâcet. C.) İhtiyaçlar. * Devedikenleri. Devamını Oku
HACİRÎ: Yapıcı, kurucu. Devamını Oku