EFNAN kelimesinin Osmanlıca anlamı nedir?
EFNAN: (Fen. C.) Neviler, çeşitler. * (Fenen. den) İnce dallar. * Üslublar, şubeler.
EFNAN ile alakalı bazı sözcükler ve Osmanlıca anlamı
EFNAN-I ELVAN: Renk çeşitleri. Devamını Oku
ENVA’-I KESİRE: Çok çeşitler, çok neviler. Devamını Oku
ECNÂS: (Cins. C.) Çeşitler, neviler, türler. Devamını Oku
ENVA': (Nev’. C.) Neviler, çeşitler, türler. Devamını Oku
EŞTAT: (Şetit. C.) Takımlar, fırkalar, bölümler. Esnaf, sınıflar. Çeşitler, cinsler, neviler. Devamını Oku
ŞUABAT: (Şu’be. C.) Şubeler, kısımlar, takımlar, bölükler. Dallar. Devamını Oku
AGSAN: (Gusn. C.) Dallar, ağacın dalları. * Mc: Mânanın kısımları. Devamını Oku
FENEN: (C: Efnân-Efânın) Budak. * Üslup. Devamını Oku
ESALİB: (Üslub. C.) Üslublar. Tarzlar. Cihetler. Devamını Oku
TEŞA’UBÂT: (Teşa’ub. C.) Şubeler. Bölük bölük, kısım kısım olmalar. Devamını Oku
ŞUAB: (şu’be. C.) şubeler. Kollar, bir cisimden ayrılan çatallar. (Bak: Şiâb) Devamını Oku
ŞUUBAT: (şu’be. C.) Şubeler, kısımlar, bölümler. Devamını Oku
SUNUF: (Sınıf. C.) Sınıflar. * Dereceler, mertebeler. * Nikablar, yaşmaklar. * Soylar, neviler. Devamını Oku
TEŞA’UB: Perâkende ve kol kol olup bölükler ve şubeler sahibi olma. * Bozuk bir şeyin düzelmesi. * Iraklaşmak. Devamını Oku
ÂLEM-İ SÜFLÎ: Süflilerin âlemi. Dünyâ âlemi. Âlem-i şehadet, âlem-i nâsut. (Bak: Nâsut)(Şu kâinata nazar-ı hikmetle bakıldığı vakit, azim bir şecere mânasında görünür. Ve şecerenin nasıl dalları, yaprakları, çiçekleri, meyveleri vardır. Şu şecere-i hilkatin de bir şıkkı olan âlem-i süflinin: Anasır, dalları; nebatat ve eşcar, yaprakları; hayvanat, çiçekleri; insan, meyveleri hükmünde görünür. Sâni-i zülcelâl’in, ağaçlar hakkında Devamını Oku